آرزوی هر پدری سلامتی فرزندانش است كه بهترین هدیه است...

اگر گفت سعدی در آن روزگار كه می شد تهی دست و آسوده زیست
بر حوال آن مرد باید گریست كه دخلش بود نوزده خرج بیست
كنون گفت باید به او ای پدر در این روزگاران ره چاره چیست؟
بر احوال آن مرد باید چه كرد كه دخلش بود هیچ و خرجش دویست