حسین محجوب در ۱۰ مرداد ۱۳۲۷ در شهر رشت به دنیا آمد. وی در رشته ی ادبی تحصیل میكرد كه پس از كسب دیپلم وارد حرفه تئاتر شد و اولین فعالیت هنری و نقش سینمایی اش را در فیلم رگبار به عهده گرفت.
ورود به عرصه هنر
نخستین نقش درخشان سینمایی محجوب در فیلم مادیان ساخته علی ژكان رقم خورد كه بسیاری از سینما دوستان هنوز وی را با آن به یاد می‌آورند. ملودرامی روستایی كه فضایی خشن و فقر زده مبتنی بر روابط كاملاً سنتی داشت و مخاطبان خود را تحت تاتیر قرار می‌داد. او در نقش رحمت، درخشید و كاملاً با نقش یكی شد كه در سال‌های بعد آن را به شكلی دیگر در رنگ خدا ساخته مجید مجیدی تكرار كرد. با همه اینها مادیان و نقش دشوار محجوب به چشم داوران جشنواره فیلم فجر نیامده و آنچنان كه شایسته بود دیده نشد.
ایفای موفق این نقش سیل نقشهای اینچنینی را به سمت وی سرازیر كرد كه بعضی كلیشه‌ای و بعضی متفاوت بود. برای مثال می‌توان به نقش‌هایش در فیلمهای كنار بركه‌ها، دوران سربی ساخته خسرو معصومی، برهوت به كارگردانی محمدعلی طالبی و ریحانه ساخته علیرضا رئیسیان اشاره كرد. جالب اینكه نقش بسیار كوتاه اما تاثیرگذارش در فیلم شاید وقتی دیگر بهرام بیضایی بیش از دیگر نقشهای فوق، دیده شده و مورد تحسین قرار گرفت. پرده آخر ساخته واروژ كریم مسیحی از آن دسته فیلم‌هایی است كه به فیلم بازیگر شهرت داشته و اغلب بازیگران آن نیز بهترین نقش آفرینی‌های عمرشان را در آن به انجام رسانده‌اند. محجوب نیز در نقش یكی از افراد گروه تئاتر روحوضی كه جهت اجرای نقشه شوم كامران میرزا به عمارت قدیمی آمده‌اند، حضوری مؤثر داشته و كمی نقش تأثیر چندانی بر كیفیت بازی اش نداشته و سرانجام نخستین نامزدی وی برای سیمرغ بهترین بازیگر نقش مكمل را به ارمغان آورد.
وی در دهه هفتاد نیز روند گزیده كاری اش را حفظ كرده و كیفیت كارش را فدای كمیت آن نكرد. رنگ خدا دربارهٔ كودك نابینایی است كه رابطه سرد با پدرش داشته و فراز و نشیب‌های زیادی را با او تا ساحل آرامش طی می‌كند. نقش پدر كاملاً متناسب محجوب بوده و آناتومی چهره او نیز این شباهت‌ها را بیشتر كرده است. البته نقش یاد شده شباهت‌های بسیار به شخصیت رحمت فیلم مادیان دارد اما شباهت‌ها تعمدی نبوده و از جایی به بعد كاملاً از هم تفكیك می‌شوند. كیفیت نقش آفرینی محجوب به حدی بود كه سرانجام سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول را نصیبش ساخت. در دهه هشتاد دو دهه پس از بازی در سریال كوچك جنگلی محجوب به موازات سینما در تلویزیون نیز مشغول فعالیت شد. بازی در سكوت از نقاط قوت كار اوست.
من ترانه ۱۵ سال دارم ساخته رسول صدرعاملی از دیگر كارهای شاخص دهه هشتاد اوست كه با وجود كوتاهی، تأثیر عمیقی روی مخاطب برجای می‌گذارد. نگرانی‌های پدر زندانی دختری نوجوان به بهترین شكل در بازی او تبلور پیدا كرده و كیفیت چشمگیری دارد. به خصوص در صحنه‌های دو نفره اش با ترانه علیدوستی كه حس واقع گرایی كار را دوچندان كرده است. محجوب بعد از رسم عاشق كشی خسرو معصومی و خواب خاك سپیده فارسی در طبل بزرگ زیر پای چپ كاظم معصومی بازی كرد. این فیلم برخلاف اكثر فیلمهای جنگی تفنگ محور نبود بلكه دیالوگ محور بود. در سریال در مسیر زاینده رود ساخته حسن فتحی شخصیت اصلی آن كه می‌بایست لهجه اصفهانی هم داشته باشد، چالشی را برای محجوب رقم زد كه با موفقیت از آن بیرون آمد. وی در نقش پدری فرزند از دست داده بازی متفاوتی را نشان داده و در این رابطه بیش از هرچیز از اكت نگاه برای انتقال حس خود بهره گرفت. او در سریال بعدی فتحی یعنی زمانه هم بازی كرد. در یك همكاری بین‌المللی او در فیلم خیبولا ساخته گئورگی اواشویلی كارگردان كاندیدای اسكار در نقش رئیس جمهور سابق گرجستان بازی كرد.
انتقاد حسین محجوب از عدم پخش سرزمین مادری
حسین محجوب كه نقشش در سرزمین مادری را نقش خوبی می‌داند راجع به اتفاقات رخ داده برای این مجموعه گفت: در سرزمین كهن نقش خوبی داشتم ولی متاسفانه نمی‌گذراند دیده شود. باید دید علت این همه مقاومت در مقابل پخش این سریال چیست؟ من فكر می‌كنم سرزمین مادری هیچ ضرر و زیانی برای دوستان بختیاری ندارد. الان هم كه اسم تغییر كرد و برخی سكانس‌ها حذف شدند. نباید با یك مجموعه تلویزیونی اینگونه رفتار شود. بلكه باید تحمل‌هایمان را بالا ببریم.
وی با اشاره به اینكه باید به سمت یك فرهنگ یك پارچه حركت كنیم گفت: در مسیر زاینده رود رود هم كه كار می‌كردیم می‌گفتند به لحجه شیرین اصفهانی دارد خدشه وارد می‌شود. اگر ما یك فرهنگ یك پارچه می‌خواهیم، شایسته نیست رفتار قومیتی داشته باشیم. امروز متاسفانه در تلویزیون فقط می‌توانیم از لومپن‌ها انتقاد كنیم. با این نگاه باید بپذیریم كه تمام دكترهایی كه در كشور كار می‌كنند بی‌نظیرند یا تمام مهندسان این كشور شاهكارند یا تمام بازیگران از نظر سلامت بی‌نظیرند. مشخص است كه جامعه اینگونه نیست، همه جا خوب و بد با هم وجود دارد. آدم‌های موجه گاهی وقت‌ها غیر موجه می‌شوند. حتی مدیران هم بعضی وقت‌ها ناسالم می‌شوند. چرا راجع به اینها نباید صحبت كنیم چرا نباید این موضوعات بازتر شود؟
وی بالا رفتن آستانه تحمل در مقابل انتقاد را حاصل یك كار فرهنگی بلند مدت عنوان كرد و گفت: فرهنگ سازی از دبستان شروع می‌شود. تا وقتی فیلم‌ها دولتی باشند نمی‌توان انتظار نقد واقعی را داشت.
حاج خلیل سریال صاحبدلان درمورد اینكه به نقشهای مثبت بیشتر علاقه مند است یا نقشهای منفی گفت: نباید در مورد نقش‌ها خط كش دست بگیریم. ما در جهانی خاكستری زندگی می‌كنیم و همه انسان‌ها خصوصیات خوب و بد دارد. من فكر می‌كنم نباید برای انتخاب نقش مقابل بازیگران سدی قرار داد. این یك آسیب است.
محجوب با انتقاد از برخی كه «احساس وحشتناك دانستن تمام وجودشان را گرفته است» گفت: گفت هنرمند باید از من بگذرد. این من دیده شدن باید به ما و یك امر جمعی تبدیل شود.
كارنامه هنری حسین محجوب
مجموعه های تلویزیونی
دلیران تنگستان (۱۳۵۲–۱۳۵۰) - (همایون شهنواز) در نقش سیدمحمد دكتر
سمك عیار (۱۳۵۳) - (محمدرضا اصلانی – واروژ كریم مسیحی – باربد طاهری) در نقش آتشك
تلاش (۱۳۵۷–۱۳۵۶) - (شعاع‌الدین مصطفی‌زاده) بعنوان دستیار كارگردان
سربداران (۱۳۶۱) - (محمد علی نجفی) در نقش شیخ راجی و پیرمرد نابینا
سلطان و شبان(۱۳۶۲) - (داریوش فرهنگ) در نقش یك روستایی
كوچك جنگلی (۱۳۶۵) - (بهروز افخمی) در نقش صمصام السلطنه
صنوبر (۱۳۸۰) - (مجتبی راعی) در نقش میرزا
قلب (۱۳۸۴) - (مسعود تكاور) در نقش سرهنگ خوش رزم
صاحبدلان (۱۳۸۵) - (محمد حسین لطیفی) در نقش حاج خلیل
بچه‌های بهشت (۱۳۸۷) - (خسرو معصومی) در نقش جمال تاج الدینی
عمارت فرنگی (۱۳۸۷) - (محمدرضا ورزی) در نقش مدرس
در مسیر زاینده‌رود (۱۳۸۹) - (حسن فتحی) در نقش ملك منصور مصیب
زمانه (۱۳۹۱) - (حسن فتحی) در نقش حسام فروزانفر
وب حیات (۱۳۹۲) - (جواد ارشاد) در نقش سلیمان میلانی
سرزمین مادری (۱۳۸۷ الی ۱۳۹۲ در حال ساخت) (كمال تبریزی) در نقش اوس حسین كاشیكار
بازیگری
۱۳۹۵ خیبولا
۱۳۹۴ خواب آب
۱۳۹۴ كاكا
۱۳۹۲ ساكن طبقه وسط
۱۳۹۲ با دیگران
۱۳۹۲ ترنج
۱۳۹۰ تله فیلم راه بی‌پایان
۱۳۸۹ تله فیلم خانه‌ای در دور دست
۱۳۸۹ مهتاب روی سكو
۱۳۸۸ تله فیلم جمعه داغ
۱۳۸۷ تله فیلم ما هنوز زنده‌ایم
۱۳۸۷ ملك سلیمان
۱۳۸۶ تله فیلم مجلس آخر، ذبح اسماعیل
۱۳۸۶ تله فیلم حلقه
۱۳۸۵ بالاتر از آسمان(در مه بخوان)
۱۳۸۵ سبز كوچك
۱۳۸۵ ستایش
۱۳۸۳ مستند از یاد رفته
۱۳۸۳ تله فیلم ماه كامل
۱۳۸۳ طبل بزرگ زیر پای چپ
۱۳۸۲ خواب خاك
۱۳۸۱ رسم عاشق كشی
۱۳۸۰ من ترانه پانزده سال دارم
۱۳۷۹ باران
۱۳۷۹ علی و دنی
۱۳۷۸ فیلم كوتاه موج و دریا
۱۳۷۶ رنگ خدا
۱۳۷۴ براده‌های خورشید
۱۳۷۴ ماه و خورشید
۱۳۷۳ فیلم كوتاه خدا می‌آید
۱۳۷۲ در جستجوی تعادل
۱۳۶۹ پرده آخر
۱۳۶۹ نقش عشق
۱۳۶۸ ریحانه
۱۳۶۷ برهوت
۱۳۶۷ دوران سربی
۱۳۶۷ ناقه صالح
۱۳۶۶ شاید وقتی دیگر
۱۳۶۵ كنار بركه‌ها
۱۳۶۳ مادیان
۱۳۵۶ تئاتر جنایات و مكافات
۱۳۵۲ تئاتر قیمت آهن چنده
۱۳۵۱ رگبار
۱۳۵۱ تئاتر در جنگل
۱۳۴۸ تئاتر سلطان مار
نویسندگی
مستند از یاد رفته (۱۳۸۳)
مستند میراث یزد (۱۳۷۵)
در جستجوی تعادل (۱۳۷۲)
مستند تركمن (۱۳۶۴)
چوپانان كویر (۱۳۵۹)
فیلم كوتاه آینه (۱۳۵۸)
كارگردانی
مستند از یاد رفته (۱۳۸۳)
رؤیای سبز (۱۳۷۸)
مستند میراث یزد (۱۳۷۵)
در جستجوی تعادل (۱۳۷۲)
مستند تركمن (۱۳۶۴)
چوپانان كویر (۱۳۵۹)
فیلم كوتاه آینه (۱۳۵۸)
تهیه كنندگی
در جستجوی تعادل (۱۳۷۲)
چوپانان كویر (۱۳۵۹)
جوایز و افتخارات حسین محجوب
۱۳۶۹ – كاندید نقش دوم مرد از دوره نهم جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای فیلم «پرده آخر»
۱۳۷۳ – جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره رشد برای فیلم «در جستجوی تعادل»
۱۳۷۷ – برگزیده سیمرغ بلورین نقش دوم مرد از دوره هفدهم جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای فیلم «رنگ خدا»
۱۳۷۸ - برگزیده بهترین بازیگر مرد جشنواره سینمایی دینی یزد برای فیلم «رنگ خدا»
۱۳۷۸ – برگزیده تندیس نقش دوم مرد از دوره سوم جشن خانه سینما برای فیلم «رنگ خدا»
۱۳۷۸ - برگزیده بهترین بازیگر مرد نقش اول از دوره یازدهم جشنواره بین‌المللی فیلم والنسین فرانسه برای فیلم «رنگ خدا»
۱۳۷۸ - برگزیده بهترین بازیگر مرد نقش اول از جشنواره بین‌المللی فیلم مانیل فلیپین برای فیلم «رنگ خدا»
۱۳۸۱ – برگزیده تندیس نقش دوم مرد از دوره ششم جشن خانه سینما برای فیلم «من ترانه پانزده سال دارم»
۱۳۸۴ – كاندید نقش اول مرد از دوره نهم جشن خانه سینما برای فیلم «طبل بزرگ زیر پای چپ»
۱۳۸۹- برگزیده بهترین بازیگر مرد نقش اول از جشنواره دفاع مقدس برای فیلم «ما هنوز زنده‌ایم»
